Badanie polisomnograficzne stosuje się w celu zapisu zmieniających się parametrów organizmu ludzkiego w czasie snu.
W zależności od spodziewanych zaburzeń snu stosuje się różne czujniki i rejestruje konieczne parametry (kanały).
- EEG – w przypadku badań wykonywanych w kierunku zaburzeń oddychania w czasie snu, zapis EEG elektroencefalograficzny ograniczony jest do dwóch lub czterech kanałów (C3 i C4 oraz O1
i O2). Ostatnie zalecenia AASM z 2007 roku wymagają użycia również elektrod F3 i F4. Po analizie zapisu z ww. kanałów można stworzyć hipnogram, będący wykresem stadiów snu w ciągu danej nocy. - EOG – elektrookulogram – rejestracja ruchów gałek ocznych (czujniki umieszczone w okolicy lewego i prawego oka)
- EMG – elektromiogram – rejestracja napięcia mięśni (czujniki umieszczone pod brodą)
- EKG – elektrokardiogram – rejestracja czynności serca (elektrody klejone na klatce piersiowej)
- Termistor – reaguje na zmiany temperatury spowodowane przepływem powietrza (umieszczony w okolicy nosa i ust)
- Mikrofon – odbierający np. chrapanie (umieszczony na krtani)
- Pasy oddechowe – reagujące na ruchy klatki piersiowej i brzucha
- Czujnik położenia ciała – pozwala na zapis pozycji ciała w czasie snu
- Aktimetr – czujnik ruchu kończyn (najczęściej na kostce)
- Czujnik wysycenia krwi tętniczej tlenem – Spo2
W przypadku rejestracji ruchu kończyn można również umieścić elektrody – takie same jak na brodzie.
Najczęstszym wskazaniem do wykonania badania polisomnografii jest podejrzenie występowania u pacjenta obturacyjnego bezdechu sennego.
W trakcie jego przebiegu podczas snu blokuje się przepływ powietrza przez drogi oddechowe, w wyniku czego dochodzi do spadku utlenowania krwi tętniczej oraz niedotlenienia organizmu, jednak zachowana zostaje czynność mięśni wdechowych. Dodatkowo badanie może zostać zalecone osobom niewysypiającym się, mimo zachowanej higieny snu i odpowiedniego czasu trwania nocnego odpoczynku, a także osobom, które po wybudzeniu w nocy mają kłopoty z ponownym zaśnięciem.
Wskazaniem do badania jest również chrapanie i poranne bóle głowy. Polisomnografie wykonuje się również u osób, u których konieczne może być wycięcie migdałka gardłowego.
Polisomnografia jest także zalecana osobom cierpiącym na bezsenność i mającym trudności z porannym wybudzeniem się. Niekiedy badanie te wykonuje się u osób chorych na padaczkę.
Badanie jest całkowicie bezpieczne i nie ma żadnych przeciwwskazań do jego wykonania.